| TRUFFELS    De zwarte truffel, - van de Périgord, zoals 
            in de volksmond gezegd wordt, of -Latijns- de Tuber Melanosporum, 
            wordt evenzeer geprezen door de gourmets als dat hij wetenschappelijk 
            onbekend is. In Sorges, de truffelhoofdstad van de Périgord vert en de 
            Périgord blanc, hebben liefhebbers, wetenschappers en de 
            koks zich verzameld in een vereniging om de truffel in de Dordogne wetenschappelijk te onderzoeken.
  Of de truffel nu groeit in Bosnië, in de 'Hérault of in Nieuw 
        Zeeland - deze truffel smaakt overal hetzelfde (de zwarte truffels 
        die op de markten in Frankrijk worden verkocht, worden altijd verkocht 
        onder de naam truffe du Périgord, ook al wil dat niet zeggen 
        dat de truffel afkomstig is uit de Périgord, het betreft 
        namelijk een soortaanduiding en geen vermelding van de afkomst. Ook de vermaarde witte truffel uit Noord Italie hoort tot deze soort  Tuber Melanosporum - let op de Chinese truffel, die u tegenwoordig in meig restaurant kunt krijgen hoort niet tot deze soort.
 Ook al wordt de truffel overal op de wereld aangetroffen 
        - de Dordogne heeft de afgelopen eeuw de truffel een vermaarde reputatie gegeven. 
        "En da's vreemd want in de geschiedenis van de truffelproductie 
        heeft de Dordogne zelf nooit een vooraanstaande plaats bekleedt, 
        zelfs niet in het begin van de 20e eeuw toen deze zwarte diamant 
        in veel grotere getale voorkwam dan nu", 
        vertelt Bernard Lansac, professor in de Letteren te Périgueux 
        et één van de pioniers die probeert de truffels in 
        de Périgord te kweken. De truffel werd tot in het begin van de vorige eeuw verwerkt in de boerenkeuken.
 In de jaren 1970-1980 was in de Dordogne de truffel bijna nergens meer te vinden. Een aantal truffelzoekers 
        en liefhebbers verenigden zich in 1972 om de terugkeer van de truffel 
        te bewerkstelligen in de 'trufficulteurs de St-Pantaly d'Excideuil'. 
        Deze groep kwam tot de ontdekking dat het aantal truffels stijgt 
        in een omgeving die goed onderhouden wordt en waarin verschillende 
        vormen van landbouw wordt bedreven.  Inmiddels wordt de truffel weer in groter aantal gevonden
 Biologie en het kweken van truffels De 
        ondergrondse paddestoel verslaat de wetten van de landbouwwetenschap en weigert 
        nog steeds zijn geheimen prijs te geven, zo vertelt Marie Marquès, 
        wetenschapster en verbonden aan kamer van Landbouw van het Departement 
        Dordogne. Zij werkt bij het experimenteercentrum trufficulture dat 
        probeert inzicht te krijgen in het kweken van truffels. Omdat de 
        Dordogne een noodlijdend departement is en de truffels zouden kunnen 
        bijdragen in de welvaartsverbeteringvan de mensen in de Dordogen 
        wordt dit instituut gefinancierd door de EU.  Het kweken 'in vitro' van deze paddestoel is 
        niemand ooit gelukt. Enige vooruitgang is er wel, maar stopt bij het 
        kunnen kweken van planten die een bepaalde soort truffel bij zich 
        kunnen hebben. Om dit planten (eikenboom of notenboom) zover te krijgen plaatst 
        men de wortels van een jonge boom in een oplossing van truffels 
        en vocht in een gesteriliseerde omgeving (zodat andere paddestoelen 
        niet kunnen hechten) Deze planten worden verkocht aan kwekers van 
        truffels die op deze wijze een productie willen starten: zonder 
        garantie, want al kunnen deze planten truffels met zich dragen- het is niet zeker. Deze kwekers omringen de planten dan met veel 
        zorg en toewijding en proberen allerlei methodes uit om de truffels 
        te kweken. En dat kan ver gaan: suikerbieten bij het ene boompje, 
        takjes knippen bij het andere, reeën laten knibbelen aand e 
        bomen, elektisch draad spannen tegen de everzwijnen, een zone kaalkappen 
        tegen andere invloeden enzovoorts.
 Maar ja, dan zijn er nog die andere factoren: 
        het weer en de grond. In 2001 vernietigde de vorst een groot deel 
        van de potentiële oogst. En de grond..., nog altijd is niet duidelijk 
        welke ingredienten een voorwaarde zijn: kalkgrond, poreus luchtig, 
        wat kleine steentjes als bovengrond, rotsige bodem, wortelgroei 
        verticaal lijken voorwaarden te zijn - maar wat nog meer?
 De geur van de truffel De truffel, da's in de eerste plaats de geur. 
        Je moet je neus erop leggen, zo vertelt Pierre Corre, chefkok van 
        het truffelrestaurant te Sorges. Een goede truffel ruikt, heeft 
        een eigen smaak en verspreidt een aangename geur. Voor Pierre past de truffel bij iedere gang in zijn menu. Van aperitief 
        (een dun plakje truffel met grof zout op warme toast) tot dessert 
        (chausson au soufflé glacé).
 Als kok bedient Corre zich slechts de Melanotruffel, 
        de variant van de Dordogne. En dan het liefst niet de grote exemplaren, 
        die zo vaak op de foto staan, maar de wat kleinere - wat meer onooglijke 
        exemplaren.  Praktische info  Écomusée de la truffe - Sorges. 
        05 53 05 90 11, Jaarmarkt van de truffel : derde zondag in januari 
        te Sorges   Découverte du monde de la truffe te 
        Sorges. Speciale ontdekingsweekeinden van de truffel, meer info: 
        Service Loisirs Accueil Dordogne, tél. : 05 53 35 50 05. Groupement des trufficulteurs - St-Pantaly-d'ExcideuilIn het seizoen (december - februari) ruffemarkt in de markthal van 
        Excideuil op donderdag vanaf half tien.
 © ViaMichelin, van 
        Georges Rouzeau   |